VERGİLENDİRME POLİTİKASI

AB’de üye devletler vergi oranlarını belirleme ve vergi toplama yetkisine sahiptirler. AB’nin genel bir vergi sistemi bulunmamakla birlikte, üye ülkelerin vergi politikalarının bireylerin Tek Pazar sisteminden faydalanmalarını engellemeyecek, ekonomik faaliyetlerini olumsuz yönde etkilemeyecek ve vergi kaçakçılığının önüne geçecek bir şekilde olması gerekmektedir.

AB, üye ülkelerdeki vergi sistemlerinin AB’nin amaçları ve istihdam yaratma amaçlarıyla uyumluluğunu, malların, hizmetlerin ve sermayenin serbest dolaşımını engellememesini, bazı işletmelere adil olmayan bir avantaj vermemesini, tüketiciler, şirketler ve çalışanlar arasında ayrımcılık yapmamalarını gözetir.

AB alkol ve tütüne belirli bir oranda vergi uygulanmasının yanı sıra KDV için de minimum bir vergi oranı koymuştur.

AB, üye ülkeler arasında rekabetin bozulmasının önlenmesi amacıyla Katma Değer Vergisi ve petrol, tütün ve alkollü içkilere uygulanan Özel Tüketim Vergisi'ne (ÖTV) ilişkin olarak 28 üye ülkede minimum vergi oranlarının uygulanmasını kararlaştırmıştır. AB’de vergilendirmeye ilişkin kararlar ancak oybirliği ile alınabilir.

AB bir Üye Devletteki vergi indirimi ya da çok düşük oranlı vergilendirmenin diğer üye devletlerin şirketlerini haksız biçimde bu devlete çekmesi ve diğer devletlerde vergi matrahını erozyona uğratması riski nedeniyle şirketlerin vergilendirilmesine ve kurumlar vergisine özel önem vermektedir. Bu kapsamda AB üye devletleri davranış kurallarına (code of conduct) tabidir. Benzer sebeplerden ötürü bütün AB üye devletleri için KDV ve ÖTV’de minimum vergi oranları ve kurallara tabidirler.

AB’de enerjinin vergilendirmesi de ortak kurallara tabidir. Böylece enerji verimliliğinin teşvik edilmesi için ortak bir yaklaşım geliştirilmiştir. Gelir vergisi ise her üye devletin kendisi tarafından kararlaştırılmakta ve uygulanmaktadır. Kişisel vergilere ilişkin kurallar ve oranlar sınır ötesi haklar etkilenmediği sürece ulusal hükümetlerin yetkisindedir. AB vergi kaçağı ve kaçakçılığının önlenmesinde de rol oynamaktadır. AB vatandaşları istedikleri üye ülkede tasarruflarını değerlendirmek özgürlüğüne sahiptirler ancak bu vergi kaçırma anlamına gelmemektedir. AB üye devlerinin büyük bir bölümü kendi ülkelerinde ikamet etmeyen kişilerin tasarrufları hakkında diğer ülkelerle bilgi paylaşımı sağlama konusunda anlaşmaya varmışlardır. Finansal işlemlerin vergilendirilmesi konusunda da çalışmalar vardır. 17 AB üye ülkesi bu tür vergilendirme için ortak bir sistem üzerinde anlaşmaya varmışlardır.

11 Aralık 2019’da kabul edilen Yeşil Mutabakat kapsamında vergilendirme alanında iki konu öne çıkmaktadır:

·Enerji Vergi Yönergesi’nin (ETD) gözden geçirilmesi

·Karbon Sınır Düzenleme Mekanizması’nın (CBA) oluşturulması

ETD’nin özellikle yeni iklim hedefleriyle uyumlu olmadığı dikkate alınarak bir etki analizi hazırlanmaktadır ve Haziran 2021’de değişiklik önerileri kamuoyuna açıklanacaktır. CBA konusunda ise Komisyon tarafından yürütülen kamuoyu istişare süreci sonrasında öneriler açıklanacaktır.